Galeria prac Agnieszki Łuczyńskiej
Agnieszka Łuczyńska
Urodziła się 1972 r. w Starachowicach. Obecnie mieszka w Kielcach. Z zawodu jest fotografem. Zajmuje się malarstwem w technikach wodnych, fotografią artystyczną oraz rzeźbą ceramiczną. Wiodącym tematem jej obrazów jest pejzaż i portret.
Członkini Stowarzyszenia Twórczego Zenit w Kielcach i Ogólnopolskiej grupy Art Angel. Od wielu lat jest również w Skarżyskim Klubie Twórców SKART w Skarżysku-Kamiennej. Uczestniczka warsztatów i projektów Ceramika Nova w Kielcach, wielu plenerów malarskich oraz aukcji charytatywnych.
Laureatka 34 Interdyscyplinarnego Konkursu Plastycznego Województwa Świętokrzyskiego „PRZEDWIOŚNIE”, organizowany przez BWA w Kielcach.
„Żadne drzewo nie urośnie do nieba, jeśli jego korzenie nie sięgają piekła” - Carl Gustav Jung
- W 1992 roku wyjechałam do Hiszpanii - jak wielu innych - do pracy. Nie przypuszczałam jednak wtedy, że mój dwunastoletni pobyt w Madrycie stanie się przede wszystkim czasem nauki i inspiracji. Muzea El Prado i Królowej Zofii stały się moim drugim domem. Trudno pozostać obojętnym, obcując z wielką sztuką hiszpańskich Mistrzów - nie tylko w muzealnych salach, ale i w codziennym życiu czuje się jej ducha, jej emanację na zwykłych ludzi, których tam poznałam. Hiszpanie znają swoją kulturę i są z niej dumni, a bywanie w muzeach i galeriach jest czymś naturalnym. Oglądając obrazy i obserwując kopistów, „odrabiałam lekcję”, wykonywałam pracę, która leży u podstaw każdej twórczości i powinna być rutynowym, codziennym ćwiczeniem - pracę oka. Najczęściej kopiowanymi były obrazy Diego Velazquez’a. Jednak to nie autor Las Meninas wywarł na mnie największe wrażenie, ale Jose de Ribera, przedstawiciel Hiszpańskiej Melancholii i jego obraz Ixion. „Zbliżyć się w moich fotografiach i obrazach do tej umiejętności budowania nastroju światłem” -myślałam. Magiczne światło w obrazach Caravaggia, dramatyzm Furii Ribery, Francisco Goya i jego czarne obrazy głęboko zapadły mi w pamięć i serce.
Pejzaż jest ważnym tematem moich twórczych poszukiwań, jego efemeryczność, zmienność i ulotność. W zależności od pory dnia czy roku ten sam motyw odkrywa mi swoje tajemnice. Kiedy myślę o pejzażu, przypomina mi się wystawa obejrzana w 2004 roku w Madrycie. Niestety nie pamiętam autora, ale jego pejzaże głęboko mnie poruszyły, zapadając w pamięć. Kładzione szerokim pędzlem plamy świetlistych kolorów, niedookreślone i niejednoznaczne, budowały prawie abstrakcyjną kompozycję. Park, obok którego mieszkam, to mój ulubiony „pejzażowy model”, ciągle mnie zaskakuje różnorodnością obrazu. Często wracam tam, szukając spokoju, jaki daje natura - najlepsza nauczycielka malarzy. Fundamentalny wpływ na moją twórczość ma piktoralizm, nie tylko na fotografie, również na malarstwo. Od kilku lat pracuję w glinie, tworząc ceramiczne rzeźby - ich trójwymiarowość pozwala mi na pełniejsze wyrażenie siebie - tego, co czuję, co mnie boli, co porusza. Glina to wspaniałe tajemnicze medium dające wiele możliwości wyrazu. Poddawanie jej obróbce termicznej dodaje element niepewności, na ile zamierzenie będzie zgodne z tym, co wyjmę z pieca. Praca w trzech różnych dyscyplinach sztuki, dających różne możliwości pomaga mi w szukaniu własnego języka, aby najpełniej wyrazić siebie. - Agnieszka Łuczyńska
Wystawy indywidualne:
2003 - Composiciones en Cuero, kolaż, Manuela, Madryt;
- kolaż, Mayte de Milenium, Madryt;
2005 - kolaż,R.A. Willis, Londyn;
- kolaż, Brady Arts and Community Centre, Londyn;
- kolaż, Foundry Gallery, Londyn;
2006 - malarstwo, Galeria Styl, Kielce;
- malarstwo, Antykwariat Naukowy A. Metzgera, Kielce;
2013 - fotografia, Miejskie Centrum Kultury, Skarżysko-Kamienna;
2018 - malarstwo, fotografia, rzeźba, Galeria Współczesnej Sztuki Sakralnej „Dom Praczki”, Kielce;
2019 - rzeźba, Galeria Sztuki T. Czarneckiego, Radoszyce.
W swoim dorobku ma również 50 wystaw zbiorowych, m.in.:
2005 - Hackney Museum – Expo Summer Salon, Londyn;
2007 - Galeria Sztuki „ Zielona” BWA, Busko Zdrój;
2007 - WDK, Kielce;
2009 - „Królikarnia”, Warszawa;
- Dom Kultury, Ustka;
- Ośrodek Kultury, Góra Kalwaria;
2010 - MGOK, Piaseczno;
- Klasztor na Karczówce, Kielce;
- Ogród włoski przy Muzeum Narodowym w Kielcach;
2011 - BWA, Kielce;
- Baza Zbożowa, Kielce;
2012 - Szklany Dom, Ciekoty;
- Baza Zbożowa, Kielce;
2013 - Baza Zbożowa, Kielce;
- MCK, Skarżysko-Kamienna;
2014 - Baza Zbożowa, Kielce;
- BWA, Kielce;
2015 - MCK, Skarżysko-Kamienna;
- Baza Zbożowa, Kielce;
2016 - MCK, Skarżysko-Kamienna;
2017 - Szklany Dom, Ciekoty.
- MCK, Skarżysko-Kamienna;
2018 - MCK, Skarżysko-Kamienna;